Monolog'tan Diyaloğa.

-Hayırdır?

-Birazdan içimi dökeceğim. Sen şişeyi hazırla ben çayımı demleyeyim.

-Hoş geldin, sefalar getirdin, niye geldin?

-Yaşadıklarımı hatırlamaya geldim diyelim. Ben çabuk unuturum diye.

-Ben kimim?

-Tanık seçtim seni, dökeceğim içimi.

-Bir körle konuşurken günahımı almamalısın.

-Bir duble de benim için iç. Olsun. Günahı bana yazılsın.

-İkimizde yanalım diyorsun yani.

-Bakarsın anlaşırız tanrıyla. Bu kadar çocuk ölürken, bizi afetmeyecek değil ya.

-Bizim gibi cennetlik adamlar için zor bir sınav. Başarsak bile sahaya yansımaz.

-Dert mi? Olmazsa ucundan cehenneme sızarız. Çok yansak bile elbet çıkarız.

-Tamam da biz doğru yolu bulmak için konuşurken ferfecir kelimeleri hangi abdestsiz melekler duyar..

-İllede iyi gitmesi gerkmez her şeyin. Sonu güzel olsun der susarız.

-Nereye kadar?

-Karanlığa kadar.

-Ben karanlıktan korkarım.

-Karanlık dediğin gözün alışıncaya kadar.

-Ama ben karanlıkta duyamam.

-Yeterince karanlıkta kalırsak fısıltılar bile gözümüzü kamaştırabilir.

-Ama ben karanlıkta dokunamam ki.

-Sen hiç fısıltıyla konuşan bir sağıra dokundun mu?

-Yahu ben karanlıkta seni koklayamam bile.

-Ya da ellerini kokladın mı kör bir sevgilinin.

-Ben kendim bizzat yapmadım.

-Yok ben de yapmadım. Biraz aşık oldum sadece körkütük dedim.

-Senden katil olmaz. Çok iz bırakıyorsun.

-Kokusu sindi ellerime. Yıkadım geçti.

-Tahammüden unuttun yani.

-Haşa. Kokular unutlulmaz derler ya. Doğru.

-Katiller unutmaz. Hatırlaman lazım.

-Unutulmuyor da hatırlamıyorum.

-Niye

-Hiçbir şey onun gibi kokmuyor diye.

-Yani?

-Aşk güzel şey yine de. Arada olmalı ama arada kalmamalı. Yani ne Türk olabiliyorsun. Ne de Ermeni. İlla türkü söyleyeceksin. Çok lazım sanki bir şey olmam. Kime lazımsa çalsın dinlesin.

-O şarkı içimizdeki yalnızlara gelsin.

-İçimi dökeceğim dedim ya. Bu da eksik kalmasın.

-Kalmasın kuzum.

-Madem açtın şişeyi. Yanlızlıksız muhabbet olmaz.

-Haydaa oldu mu şimdi bu.

-Oldu oldu. Sen sabaha unut. Ben zaten hatırlamam.

-Sabaha bütün dünya kalkar ama. Okurlar bunları.

-Ben anlamam öyle kalabalıktaki yalnızlıktan.

-Bir dünya yalnızlık, nesini çözemedin zuzu.

-Yalnızlık dediğin eksik kalmışlığın öznesi. Romantik biraz.

-Romantizim bir devrik özlemin tüm eksikliklerini örtebilir mi? Fiili olmayan cinayetin faili olur mu?

-Fiil mi. Kuralım o zaman afilli fiili olan bir cümle.
-İçinde sen geçsin.
-Hani kimse kolay kolay “eksik değilsin” diyemez ya.

-Kolay değil.

-Yalnızlık kolay kelime.

-Söyle o zaman.

-Yalnız değilsin.

-Hep mi karanlıkta dertleşelim.

-Yaşadığımız kadar dertleşelim. Sen çok yaşa ben dinlerim.